Translation & linguistics

Christine de Pisan et Louise Labé sont des poétesses de deux époques différentes. Elles envisageaient des obstacles énormes en tant que deux femmes de lettres au Moyen-Age ; injustice, répression, critique, etc. De ce fait, les deux femmes ont décidé d’exprimer cette injustice à travers des poèmes expliquant leur situation et de même celle des femmes de leur époque en général.
Les deux poétesses ont été distinguées par leur style divergent. Chacune d’elle adoptait un style dissemblable de l’autre. Mais ce qui est sûr c’est qu’à travers leur poésie, et à travers cette dissemblance nous pouvons avoir une idée précise sur la situation de la femme et également sur les circonstances sociales, politiques et culturelles de leurs époques. Dans l’ensemble, nous allons essayer de présenter dans cette recherche des résultats perspectifs et objectifs du temps et de la poésie féminine à travers la dissemblance du style entre Christine de Pisan et Louis Labé.

האסתטיקה בספרות היא הבעה אומנותית חושית לעובדה מה בחיים, האסתטיות שלה גוברת כשגובר הקשר בין הדברים המתנגדים והרחוקים, היא מניעה החשיבה ומשפיעה בנפש המקבל בתמונותיה האמנותית המגוונות.
הסיפור "מות הזקנה" מעצב תמונות אומנותיות פואטיות מתארות בדיוק והרגשה, מציירות פחד בן אדם מהמוות וחווית קרבת המוות. שטיינברג מצייר תמונותיו האומנותיות של הטקסט באופן סטראוטיפי דומה ליצירותיו שהצטיינו בפואטיות והחידות, האירועים בסיפור מעורפלים עד שיגיעו לפואנטה בסוף הסיפור, אז תתברר המוטיב של הסיפור, נחשב זה אסתטיקה בסגנון נוסף לאסתטיקה של ההבעה והתיאורים לרעיון נורא אצל אחדים כמו המוות, אך פואטיות התמונות וההרגשה מכסה העובדה הקשה בצורה אסתטית לטקסט ספרותי מיוחד.

חקר טקסטים דתיים עתיקים הוא אחד התחומים החשובים ביותר המאפשרים לחוקרים להבין את התפתחות השפה ושימושיה לאורך הדורות. ספר שופטים המקראי הוא אחד הטקסטים המכילים עושר לשוני עשיר, במיוחד בכל הנוגע למונחים מלחמה וסכסוך. מחקר זה נועד לספק מחקר לשוני-דקדוקי-סמנטי של מילות מלחמה בספר שופטים, באמצעות ניתוח ופירוש הטקסטים בהקשרם ההיסטורי והתרבותי.
המחקר מנתח את המונחים המשמשים לתיאור מלחמות וקרבות, וכיצד משמעויותיהם ושימושיהם התפתחו לאורך זמן. זה גם ישפוך אור על המבנה הדקדוקי של מילים אלו וכיצד הן מתקשרות עם שאר מרכיבי המשפט. בנוסף, המחקר מציג בדיקה סמנטית המראה כיצד מונחים אלו משקפים את מושגי המלחמה והקונפליקט בתרבות היהודית העתיקה.
באמצעות מחקר זה, אנו מקווים לספק הבנה מעמיקה יותר של השפה המשמשת בספר שופטים, כיצד היא התפתחה והשפיעה על טקסטים דתיים אחרים. אנו גם שואפים להדגיש את החשיבות הלשונית, הדקדוקית והסמנטית של מונחים אלה בהבנה טובה יותר של טקסטים דתיים עתיקים. המחקר כולל מספר נושאים עיקריים, ביניהם:
1- ניתוח תחבירי: חקר מבנה המשפטים המכילים בטויי מלחמה, וכיצד משתמשים בפעלים, שמות עצם ושמות תואר בהקשר הזה.
2- ניתוח סמנטי: הסברת משמעויות הביטויים בהקשר ההיסטורי והתרבותי שלהן, וכיצד משמעויות אלו מתפתחות עם הזמן, תוך השוואה טקסטואלית למילים המשמשות בספר שופטים לטקסטים דתיים אחרים מאותה תקופה, כדי לזהות הבדלים ודמיון בשימוש בשפה, והשפעות התרבות היהודית העתיקה על השימוש במונחים וביטויים צבאיים, וכיצד זה בא לידי ביטוי בטקסטים דתיים.

Аннотация. В статье рассматриваются основные тенденции в развитии русского языка на различных уровнях. Приводятся выводы о наиболее очевидных изменениях последних лет на фонетическом, грамматическом и лексическом уровнях. Отмечается ряд тенденций, охватывающие языковые уровни.

This study explores the process of post-editing machine translations, focusing on Google Translate as a case study. A selection of Arabic phrases and sentences was translated into English using the platform, followed by an analysis and correction of the output. The findings indicate that the extent of post-editing required after machine translation exceeds the need for pre-editing prior to translation. Furthermore, the study emphasizes the indispensability of human intervention in the post-editing phase to ensure the production of clear and accurate texts.

The primary objective of the present study is to examine the levels of burnout among educators and to identify any potential age-related differences. To do so, 50 EFL teachers of an English Institute were asked to complete a questionnaire The Maslach Burnout Inventory (MBI). Moreover, 100 EFL Iraqi learners responded to the stroke scale in order to give their opinions about one of their language teachers in this institute by mentioning his/her age level. The collected data were analyzed subsequently. The results of the T-test of the independent samples indicated a significant difference between younger and older educators in respect of their burnout levels. Furthermore, the correlational analysis result revealed the teachers’ age level could be associated with the stroke they provide for their students. As a result, it was implied that due to the lesser level of burnout among younger teachers, they provide more effective stroking behavior for their students. For future research, the findings will have profound implications for language instructors, in particular for the principals of educational institutions.

Kaygusuz Abdal, Türk Tekke ve Tasavvuf Edebiyatının en güçlü şairlerinden biridir. 14. Yüzyıl Türk Halk Edebiyatının önde gelen Divan şairlerinden biri olan Kaygusuz Abdal, 14. Yüzyılın ortalarında dünyaya gelmiş ve 1444 yılında Mısır ülkesinde vefat etmiştir. Alevi-Bektaşi edebiyatı olarak da bilinen Türk Tasavvuf hareketinin edebiyat kurucusu olarak kabul edilir. Bektaşi Tarikatının kurucusu olan Hacı Bektaş Veli’nin halefi olan Abdal Musa’ya bağlanıp Bektaşi olmuş ve öğretilerini bu yol üzere kaleme almıştır. Toplamda 8 adet eseri bulunan Kaygusuz Abdal’ın pek çok şiirinde şathiye geleneğinin ürünü olan şiirler açık bir şekilde görülmektedir.
Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı, Halk Edebiyatının bir kolu olarak hem dini ve hem de Tasavvufi unsurların bir arada olduğu dönemde ortaya çıkmış, dini ve tasavvufi öğretiler bu vesileyle edebîyat yoluyla anlatılmaya çalışılmıştır. Bu hususta Tekke Şairi olan kişilerin hemen hemen hepsi, bir tasavvufi geleneğe intisaplıdır. Hatta bir kısmı bizzat tasavvufi liderdir. 12. Yüzyılda yaşamış olan Ahmed Yesevi, Tekke Edebiyatının kurucusu kabul edilmektedir. Bu tarihten itibaren Yunus Emre, Hacı Bektaş Veli, Kaygusuz Abdal ve Pir Sultan Abdal gibi pek çok Tekke Şairi yetişmiştir. Tekke Edebiyatının en önemli ayağı olan şiir, genelde dörtlükler ile, hece ölçüsüyle yazılır. Bununla beraber aruz ölçüsüyle yazılmış Tekke Edebiyatı ürünleri de vardır. 14. Yüzyılın Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı göz önüne alınırsa, Kaygusuz Abdal bu dönemin en önemli Tekke Şairidir. Bağlı bulunduğu tarikat ise, Bektaşilik’tir.
Şathiye, ciddi bir meseleyi alaya alıp iğneliyici bir üslupla söylemektir. Tekke Edebiyatında ise şathiyeler oldukça sık kullanılmaktadır. Özellikle dini meseleleri -küçümsemeden- yalnızca iğnelemek, şakalaşmak adına yapılır. Bununla beraber normal hayatta gelişen şeylerde de şathiyeler yapılır. Amacı güldürmek ve eğlendirmek olmakla beraber, düşündürücü ve didaktik özelliktedir. Şathiye geleneğinin en önemli temsilcilerinden biri de şüphesiz Kaygusuz Abdal’dır.
Çalışmamıza bu kapsamlı özetle başlıyoruz. Ardından Kaygusuz Abdal’ın hayatı ve yapıtları incelenecektir. Ardından Tekke ve Tasavvuf Edebiyatı hakkında bilgi verilecek ve son olarak Kaygusuz Abdal’ın şiirlerinden hareketle şathiyeler incelenecektir.

статья представляет собой сравнительный критический дискурс-анализ десяти новостных репортажей о российско-украинском конфликте из ведущих американских (CNN) и российских (RT) источников. Используя многомерную модель Нормана Фэркло и социо-когнитивный подход Теуна ван Дейка, анализируются различные идеологические предположения и дискурсивные стратегии, применяемые двумя новостными каналами. Количественный анализ дискурсивных стратегий и лингвистических особенностей дает представление о том, как каждый канал избирательно использует язык для трансляции идеологических позиций. Результаты демонстрируют, как дискурс передает скрытые убеждения и нормализует определенные идеологические репрезентации политических конфликтов. Детальный анализ показывает, что репортажи RT в значительной степени отражают пророссийские идеологические предположения, используя стратегии легитимизации, авторизации российских источников и метафоры, изображающие Запад как антагониста. С другой стороны, в репортажах CNN преобладают прозападные идеологические взгляды в поддержку Украины, что проявляется в более частом использовании делегитимизации альтернативных точек зрения, номинализации при описании западных акторов и синонимов, представляющих консервативную критику негативно. Таким образом, несмотря на применение сходных дискурсивных методов, каждый канал тонко использует языковые и риторические стратегии для трансляции идеологически-ориентированных репрезентаций конфликта. Данное исследование вносит вклад в понимание того, как дискурс СМИ может неявно внедрять определенные идеологии и мировоззрения посредством лингвистических и риторических приемов. Критический дискурс анализа медиатекстов имеет важное значение для выявления скрытых стратегий убеждения и манипуляции в рамках новостных нарративов.

La question de l’influence entre la littérature arabe et occidentale, notamment française, est au cœur de nombreuses études. Cette étude prend l'exemple L'Autre face du romancier irakien Fouad Al-Takarli et de La Chute du français Albert Camus pour éclaircir cette problématique et interroger la nature de cette influence : Est-ce une imitation, une inspiration ou une forme de reproduction de texte ? Notre étude souligne que les écrivains arabes intéressés par ce nouveau genre littéraire se sont retrouvés face à un dilemme : suivre les étapes de développement du roman occidental, ou créer un modèle original inspiré des acquis de la littérature occidentale tout en préservant leur identité culturelle. L'étude a présenté les points de similitude entre les héros des deux romans et a souligné les points de différence pour arriver à la conclusion que le héros d'Al-Takarli, le simple jeune employé, ressemble beaucoup au héros de Camus, le distingué et avocat à succès qui a atteint la fin de sa vie, même s'il existe quelques différences. Cependant, Al-Takarli a enraciné son héros dans son environnement et n’a pas imité la créativité de Camus, mais avait plutôt sa propre créativité.

Рассматриваются Петербургские повести Н.В. Гоголя в инсценировках российских драматургов и режиссеров. Среди произведений Гоголя, вышедших в 1830-х годах, выделяются пять его повестей, обычно называемых петербургскими. Эти истории были опубликованы в разное время. Первое издание «Портрета», «Невского проспекта» и «Записки сумасшедшего» появилось в 1835 году в сборнике Гоголя «Арабские». «Нос» был опубликован чуть позже, в третьем томе журнала Пушкина «Современник» в 1836 году. Второе издание «Портрета» было опубликовано в том же «Современнике» почти шесть лет спустя, в 1842 году. И, наконец, в первых собранных произведениях Н.В. Гоголя, также вышедших в 1842 году, появляется «Шинель».
Важной особенностью поэтики повестей Гоголя является причудливое соединение фантастики и реальности. В. Маркович отмечает, в повестях о Петербурге много примет фактической достоверности: «гоголевские зарисовки приближаются к документальным описаниям столицы, которые появились примерно в те же годы» . Но, несмотря на документальность, конкретность описаний реальных локусов города, фантастика как бы «взрывает» обыденное и привычное. «В петербургских повестях фантастическое то и дело оказывается чем-то действительно существующим или, точнее, входящим в авторское и читательское представление о действительности», – пишет В. Маркович.